Schrijfster Girija
“Wat ik belangrijk vind, is het delen van verhalen over taboes. Zoals chronisch ziek zijn, depressies en psychische klachten. Daarom schrijf ik over mijn ervaringen. Omdat ik hoop dat het mensen, die hier ook mee dealen, kan helpen door te laten zien dat ze niet alleen zijn en dat ook hun verhaal belangrijk is en gehoord mag worden.”
Mijn verhaal
De diagnose MS kreeg ik op 24 november 2011. Ik was toen 21 jaar oud. In het begin was er vooral ontkenning: ik wilde niet ziek zijn. Ik ging gewoon met mijn normale leven: nachten doorhalen, uren doorbrengen in het café en verdovende middelen gebruiken. Dat ik mezelf keer op keer keihard tegen kwam, omdat ik over grenzen heen gegaan was, maakte me alleen maar heel boos.
Inmiddels ben ik 32, dus ouder (ahum) en wijzer (ahum ahum) geworden. Nee, serieus: tijd doet wat met je. Ziek zijn ook. Inmiddels sta ik uiteraard anders in het leven dan 10 jaar geleden en hoewel het nog steeds niet makkelijk is, heb ik het gevoel dat ik beter met MS om kan gaan dan voorheen. Al went het nooit. En alsof het nog niet genoeg is, mag ik mezelf ook trotse bezitter noemen van Diabetes type 2 en ben ik bekend met psychische klachten zoals depressie en borderline. Kortom: mijn leven is nooit saai!
Ik voel me heel erg vereerd dat Stephanie me heeft gevraagd om gastblogger te worden op haar website. Over een antwoord hoefde ik niet lang na te denken, ik wil dat heel graag!
In onze gesprekken merkte ik dat we heel erg op één lijn zitten: taboe’s doorbreken door over alles te kunnen schrijven en daarmee bewustzijn te creëren.
Het is mooi als onze verhalen mensen kunnen bereiken die onzeker zijn, maar door te lezen in kunnen zien dat ze niet alleen zijn. Dat ook hun verhalen er toe doen en dat het heel belangrijk is om je uit te spreken (of te schrijven).
Schrijven helpt mij om mijn gevoelens en emoties een plekje te geven. Ik hou van puur, rauw en eerlijk met een vleugje humor.
Veel leesplezier toegewenst, enjoy!
Liefs, Girija
Hey, ik ben Girija, 32 jaar en chronisch ziek: MS (sinds nov. 2011) en Diabetes type 2 (sinds jan. 2020). Daarnaast ben ik al bijna mijn hele leven bekend met psychische klachten en depressie(s).
Zo hebben we het vervelende maar meteen gehad.
Wat ik belangrijk vind is het delen van verhalen over dit soort taboes. Daarom schrijf ik over mijn ervaringen. Omdat ik hoop dat het mensen, die hier ook mee dealen, kan helpen door te laten zien dat ze niet alleen zijn en dat ook hun verhaal belangrijk is en gehoord mag worden. En voor andere mensen hoop ik dat het een stukje inzicht kan geven. Er is nog te weinig erkenning en begrip. Dat moet veranderen. Ik ben daarom heel trots dat ik deel mag uitmaken van dit platform waar deze verhalen gedeeld mogen worden.
Naast mijn eigen issues heb ik ook nog leuke dingen, gelukkig. Ik ben gek op natuur, theater, lezen, afspreken met vrienden. Maar m’n allergrootste liefde en trots zijn mijn twee beste maatjes: m’n katten, Shiva en Sheldon.
Ciao!
X Girija
Hey, ik ben Girija, 32 jaar en chronisch ziek: MS (sinds nov. 2011) en Diabetes type 2 (sinds jan. 2020). Daarnaast ben ik al bijna mijn hele leven bekend met psychische klachten en depressie(s).
Zo hebben we het vervelende maar meteen gehad.
Wat ik belangrijk vind is het delen van verhalen over dit soort taboes. Daarom schrijf ik over mijn ervaringen. Omdat ik hoop dat het mensen, die hier ook mee dealen, kan helpen door te laten zien dat ze niet alleen zijn en dat ook hun verhaal belangrijk is en gehoord mag worden. En voor andere mensen hoop ik dat het een stukje inzicht kan geven. Er is nog te weinig erkenning en begrip. Dat moet veranderen. Ik ben daarom heel trots dat ik deel mag uitmaken van dit platform waar deze verhalen gedeeld mogen worden.
Naast mijn eigen issues heb ik ook nog leuke dingen, gelukkig. Ik ben gek op natuur, theater, lezen, afspreken met vrienden. Maar m’n allergrootste liefde en trots zijn mijn twee beste maatjes: m’n katten, Shiva en Sheldon.
Ciao!
X Girija
Mijn verhaal
De diagnose MS kreeg ik op 24 november 2011. Ik was toen 21 jaar oud. In het begin was er vooral ontkenning: ik wilde niet ziek zijn. Ik ging gewoon met mijn normale leven: nachten doorhalen, uren doorbrengen in het café en verdovende middelen gebruiken. Dat ik mezelf keer op keer keihard tegen kwam, omdat ik over grenzen heen gegaan was, maakte me alleen maar heel boos.
Inmiddels ben ik 32, dus ouder (ahum) en wijzer (ahum ahum) geworden. Nee, serieus: tijd doet wat met je. Ziek zijn ook. Inmiddels sta ik uiteraard anders in het leven dan 10 jaar geleden en hoewel het nog steeds niet makkelijk is, heb ik het gevoel dat ik beter met MS om kan gaan dan voorheen. Al went het nooit. En alsof het nog niet genoeg is, mag ik mezelf ook trotse bezitter noemen van Diabetes type 2 en ben ik bekend met psychische klachten zoals depressie en borderline. Kortom: mijn leven is nooit saai!
Ik voel me heel erg vereerd dat Stephanie me heeft gevraagd om gastblogger te worden op haar website. Over een antwoord hoefde ik niet lang na te denken, ik wil dat heel graag!
In onze gesprekken merkte ik dat we heel erg op één lijn zitten: taboe’s doorbreken door over alles te kunnen schrijven en daarmee bewustzijn te creëren.
Het is mooi als onze verhalen mensen kunnen bereiken die onzeker zijn, maar door te lezen in kunnen zien dat ze niet alleen zijn. Dat ook hun verhalen er toe doen en dat het heel belangrijk is om je uit te spreken (of te schrijven).
Schrijven helpt mij om mijn gevoelens en emoties een plekje te geven. Ik hou van puur, rauw en eerlijk met een vleugje humor.
Veel leesplezier toegewenst, enjoy!
Liefs, Girija