Ik ga op vakantie en neem mee… MS! Tijdens de reis, denk ik altijd wel een keer aan het liedje van Willeke Alberti: “en we gingen op vakantie met het geld van ome Jan…. En niemand leek te weten hoe die aan die centen kwam…” Ik vond het vroeger al zo’n grappig en vrolijk liedje. 😉

We zijn op vakantie geweest. Gewoon lekker in NL. Althans, niet heel ver van huis. Limburg voelt toch een beetje als buitenland voor mij. En voor je het weet, rijd je België en Duitsland binnen. Al die glooiende landschappen en ook een taal waar ik niets van begrijp… Ik waan me toch enigszins ver van huis. 

Gepakt en gezakt

Op vakantie gaan, ziet er tegenwoordig gepakt en gezakt uit. Want er gaat van alles mee. In de eerste plaats mijn Rollz, rollator om te bouwen tot rolstoel. Medicijnen, koelvest en oordopjes niet te vergeten. Ik neem mijn eigen hoofdkussen mee (dan slaap ik beter) én een (voedings)kussen voor in de auto.

Het geeft mij meer comfort tijdens de autorit. Want ondanks dat ik zelf niet rijd (thuis rijd ik alleen korte stukjes rund um hausse), is meerijden en ernaast zitten ook vermoeiend.

Hoe meer ontspannen, hoe meer energie

Het rechtop blijven zitten in de auto, kost me kracht (en dus energie). Ondenkbaar toch dat dit ooit problemen zou geven? Met de fysio werk ik dan ook hard om mijn core te versterken (en behouden), maar het blijft vermoeiend. Het voedingskussen stut me als het ware waardoor ik meer ontspannen zit. Meer ontspannen = meer energie.

Ik hoop ooit weer het vliegtuig te kunnen pakken naar verweggiestan. Nu was dat voor mijn lijf nog een brug te ver.

Hitte intolerantie

MS geeft me diverse uitdagingen, waaronder hitte intolerantie. Als de temperaturen boven de 20 graden uitstijgen, merk ik dat meteen. Iets om over na te denken dus bij het uitzoeken van de vakantiebestemming.

De zonnestralen voelen lekker op mijn huid. Helaas wakkert het ook mijn lichamelijke klachten aan. Dat betekent meer vermoeidheid, pijn en ongemakken.

Verre paradijsjes op aarde lonken, maar het voelt nu nog ongemakkelijk. Voordat ik überhaupt naar verdere bestemmingen durf, wil ik me eerst comfortabeler voelen in mijn nieuwe lijf. Weten wat externe factoren en omstandigheden met mijn MS lijf doen, geeft mij een geruster gevoel.

Ik ga niet goed op de hitte in Nederland. Misschien is de warmte in landen met een lagere luchtvochtigheid wel een optie. Ik hoop het ooit nog te gaan ontdekken.

Zoeken naar een nieuwe balans

Het reizen was ondanks de korte rit, toch ook nu best wel weer pittig. Het blijft een aanslag op mijn lichaam. En dan te bedenken dat we niet eens naar Italië of Zuid-Frankrijk zijn gereden. Om over de lange wachttijden op Schiphol maar niet te spreken. Pfoeh, stel je voor. Ik zou beter een opblaasbaar bed meenemen om in de terminal een uiltje te kunnen knappen.

Het is nog steeds zoeken naar een goede balans in mijn nieuwe lijf. Zo kan ik het wel noemen. Mijn oude lijf is er namelijk niet meer. Mijn lichaam is veranderd. Het voelt anders. Ik leer het gelukkig steeds beter kennen.

Op vakantie gaan, is echt anders geworden. Niet meer hele dagen struinen en op pad zijn… Dat kan ik niet meer. Ook op vakantie moet ik balanceren tussen inspanning en ontspanning. Daar krijg ik geen ‘vrij’ voor.

We hebben het fijn gehad samen. Mooie dingen gezien, heerlijk gegeten en genoten van elkaar. Lekker even weg… om toch even (al is het maar een beetje) te ontsnappen aan mijn nieuwe job: chronisch ziek zijn.

Tot schrijfs!
Liefs Stephanie