Een vraag die ik nog steeds moeilijk vind te beantwoorden. Want geef je antwoord met wat écht je hobby’s zijn, maar die je al jaren niet meer kunt? Of vertel je wat je nu graag doet, maar wat noodgedwongen in de plaats is gekomen van wat je eigenlijk had willen doen? 



Vroeger hield ik van sport. Turnen, acro, zwemmen. Ik kon er de hele week naar uitkijken.
Verder ging ik ook graag knutselen, wandelen met de hond, nagels lakken, shoppen, trampoline springen en las ik veel boeken. 



Maar gelukkig vind ik veel dingen leuk en heb ik een paar hobby’s mee kunnen nemen naar mijn nieuwe situatie en wat nieuwe hobby’s ontdekt. Er was een tijd dat ik helemaal geen hobby’s meer kon, maar ondertussen heb ik dat weer een klein beetje kunnen opbouwen. 


Knutselen, woordzoekers, diamond painting, lezen/luisterboek, kleuren, naar buiten gaan. Als ik iets van deze dingen een paar keer per maand kan, dan is dat veel, maar des te fijner is het op het moment dat het lukt. 



Nu ik het zo opschrijf klinkt het gek. Een paar keer per maand je hobby kunnen uitvoeren.. maar dat is wel wat het is. Hobby’s als diamond painting, kleuren of naar buiten gaan kosten veel concentratie of energie. Lezen op een e-book of een woordzoeker maken lukken iets vaker, maar veel dagen is een serie kijken of een beetje op social media scrollen het enige wat lukt.



Ik weet niet of ik daarom serie kijken als hobby ben gaan zien? Het klinkt toch leuker als je dagelijks je hobby kan uitvoeren, maar liever zou ik ook andere dingen kunnen doen. 





Wat maakt hobby’s dan zo zwaar?


Voor veel hobby’s moet je toch enigzins rechtop zitten. Voor creatieve hobby’s moet je bijvoorbeeld spullen pakken, klaarleggen en heb je een tafel nodig. Lezen is lastig qua concentratie, van diamond painting of kleuren raakt mn evenwichtsorgaan overbelast door het focussen met mijn ogen. 
Zo hebben de meeste hobby’s wel iets wat het moeilijker maakt om ze (vaak) uit te voeren.





Terug naar het sporten


Sporten kun je door weinig andere dingen vervangen. Het bewegen om je hoofd leeg te maken, trainen voor een doel, het aanmaken van endorfine (gelukshormoon). 
Door onder andere PEM (Post Exertional Malaise, verergering van klachten na inspanning) lukt het voor mij niet meer om te sporten. Ook in lichte mate oefeningen opbouwen is amper haalbaar. Het enige wat voor mij wél soms haalbaar is, zijn online yogalessen. Lessen die speciaal worden gemaakt voor Post-Covid patiënten, waarbij ik alles liggend mee kan doen en me niet de volgende dag heel slecht voel. Hierdoor heb ik toch een klein beetje het sportgevoel terug. 




Belangrijk


Ik merk steeds meer hoe belangrijk hobby’s zijn. Het is toch een vorm van ontspanning. Ik moet dan daarna wel weer uitrusten, maar het levert me ook wat op. 
Maar om ruimte te hebben voor hobby’s, moet het op andere vlakken wel wat rustiger zijn. Ik kan niet echt hobby’s doen als ik die week ook al meerdere afspraken heb gehad. 
Ik kan er echt naar uitkijken als ik een week geen afspraken heb, om wat hobby’s te kunnen gaan doen. 



Wat zijn jouw hobby’s? 



Liefs Sylvia

Boek ‘Op mijn voorwaarden’

Bestel hier het boek ‘Op mijn voorwaarden’.

Wil je een reactie achterlaten op de blog van Sylvia? Scroll naar beneden en plaats je berichtje.

Foto van een vrouw genaamd Sylvia. Zij is schrijfster op Chronisch.nu.

Geschreven door Sylvia

Hoi! Ik ben Sylvia, 24 jaar en chronisch ziek. 

Ik hou enorm van dieren en gezelligheid, ben geïnteresseerd in dingen zoals simple living, geloof, mindset, leefstijl en minimalisme en verder blijft sport een plekje in mijn hart hebben, ondanks dat ik het zelf niet meer kan. 

In mijn blogs hoop ik jullie een beetje mee te nemen in mijn dagelijks leven met chronische ziektes. 
In het dagelijks leven probeer ik thuis mijn dagen fijn en rustig in te vullen, naast het ziek zijn en alles wat dat met zich mee brengt.